گزارش بالینی، آسیب‌شناسی و فراساختاری یک مورد دیستروفی میزمن قرنیه

  هدف: توصیف جنبه‌های بالینی، آسیب‌شناسی و فراساختاری (ultrastructural) یک مورد دیستروفی میزمن قرنیه (MCD: Meesmann corneal dystrophy). معرفی بیمار: پسر 10 ساله‌ای با ضعف بینایی هر دو چشم از اوایل کودکی، مراجعه نمود. در معاینه با اسلیت‌لمپ، تغییرات میکروسیستیک منتشر در اپی‌تلیوم قرنیه مشاهده گردید بدون آن که یافته غیرطبیعی دیگری در سایر لایه‌‌های قرنیه دیده شود. نزدیک‌بینی بالای پاتولوژیک (high pathologic myopia) و تنبلی چشم از دیگر یافته‌های غیرطبیعی در معاینات چشمی این بیمار بودند. بیمار با تشخیص احتمالی MCD و با هدف برگرداندن شفافیت لایه‌های قدامی قرنیه، تحت عمل جراحی (automated lamellar therapeutic keratoplasty) ALTK در چشم چپ قرار گرفت و قرنیه گیرنده جهت بررسی‌های آسیب‌شناسی و میکروسکوپ الکترونی ارسال گردید. در ارزیابی آسیب‌شناسی، ظاهر اپی‌تلیوم غیرطبیعی بود و تورم یاخته‌ای به همراه اینکلوژن‌های داخل سیتوپلاسمی دیده شدند. یاخته‌ها حاوی مقادیر متوسطی از ماده PAS-مثبت و حساس به دیاستاز مطابق با گلیکوژن بودند. در بررسی با میکروسکوپ الکترونی ترنسمیشنی (transmission)، واکوئل‌های متعدد با اندازه‌های متغیر داخل سیتوپلاسم یاخته‌ها در سرتاسر اپی‌تلیوم یافت شدند. تعداد متوسطی از اجسام الکترون‌دنس که اطراف آن‌ها را غشایی احاطه کرده بود؛ داخل سیتوپلاسم دیده شدند که شباهت زیادی به لیزوزوم داشتند و برخی توسط واکوئل‌ها در بر گرفته شده بودند. بعد از پیوند، دید چشم چپ تا حدودی بهتر شده بود اما تغییرات میکروسیستیک اپی‌تلیوم قرنیه مجدداً بعد از یک سال عود نمودند. نتیجه‌گیری: حسب اطلاع ما، این مقاله نخستین گزارش از یک بیمار مبتلا به MCD در ایران است که به توصیف جنبه‌های بالینی، آسیب‌شناسی و فراساختاری این بیماری عودکننده پرداخته است. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1386؛ دوره 13، شماره 2: 267-263.